باتری پمپ تزریق

معرفی

باتری پمپ انفوزیون به دلیل تامین انرژی برای مدت زمان طولانی تری (چند روز) با انواع دیگر باتری ها متفاوت است. باتری پمپ تزریق بسیار محبوب شده است زیرا کاربران بیشتری از پمپ به سمت درمان تحویل مداوم انسولین حرکت می کنند. استفاده از پمپ انفوزیون با دستگاه‌های نظارت مداوم گلوکز (CGM) افزایش می‌یابد که سطح گلوکز را با دقت بیشتری بررسی می‌کند.

ویژگی های باتری:

ویژگی های متعدد باتری پمپ تزریق را از انواع دیگر باتری های مورد استفاده در دستگاه های پزشکی متمایز می کند. از جمله توانایی طولانی مدت آن برای ارائه دوز دقیق، سهولت شارژ مجدد و پتانسیل استفاده از باتری های یکبار مصرف. ویژگی اصلی آن ظرفیت طولانی مدت آن است. این بدان معنی است که می تواند دوزهای دقیق را برای چندین روز قبل از نیاز به شارژ مجدد ارائه دهد.

باتری قابل شارژ پمپ انسولین را به طور مداوم یا متناوب با استفاده از ریزپردازنده ها و نرم افزار برای کنترل میزان انسولین تحویلی تغذیه می کند. مجموعه انفوزیون حاوی یک کانول در زیر پوست است که از طریق آن انسولین تزریق می شود. برای تامین انرژی این فرآیند، یک جریان الکتریکی کوچک مقادیر بسیار کمی انسولین را از داخل مخزن پمپ به سیستم بیمار (زیر جلدی) آزاد می کند.

نحوه و مقدار بارگیری آن توسط یک ریزپردازنده نظارت می شود و در صورت لزوم، جریان الکتریکی به سلول داخلی لیتیوم یون می رسد. سپس این سلول در طول عملیات شارژ را انجام می دهد. به همین دلیل است که برای عملکرد آن باید دو قطعه وجود داشته باشد - سلول لیتیوم یون داخلی و جزء خارجی با اتصال خاص خود برای شارژ مجدد.

طراحی باتری پمپ تزریق دارای دو جزء است:

1) سلول لیتیوم یون داخلی قابل شارژ، که از صفحات الکترود (مثبت و منفی)، الکترولیت ها، جداکننده ها، پوشش، عایق ها (مورد خارجی)، مدار (قطعات الکترونیکی) تشکیل شده است. می توان آن را به طور مداوم یا متناوب شارژ کرد.

2) جزء خارجی که به سلول داخلی متصل می شود به عنوان دستگاه آداپتور/شارژر نامیده می شود. این همه مدارهای الکترونیکی مورد نیاز برای شارژ واحد داخلی را با ارائه یک خروجی ولتاژ خاص در خود جای می دهد.

عملیات طولانی مدت:

پمپ های انفوزیون به گونه ای طراحی شده اند که مقادیر کمی انسولین را در مدت زمان طولانی تحویل دهند. آنها برای افراد مبتلا به دیابت که نیاز به مصرف انسولین چندین بار در روز برای کنترل گلوکز خون دارند، در نظر گرفته شده است. بیشتر پمپ ها با باتری هایی کار می کنند که معمولاً سه روز یا بیشتر قبل از نیاز به شارژ مجدد دوام می آورند. برخی از کاربران پمپ انفوزیون نگرانی خود را در مورد تعویض مکرر باتری ابراز کرده‌اند، به‌ویژه اگر شرایط پزشکی دیگری دارند که نیاز به تعویض مکرر پانسمان دارد.

معایب احتمالی:

استفاده از باتری های یکبار مصرف در پمپ ها با برخی از پیامدهای بالقوه منفی زیست محیطی از جمله هزینه و هدر رفتن باتری های دور ریخته شده و همچنین فلزات سمی مانند کادمیوم و جیوه موجود در هر سلول (در مقادیر بسیار کم) همراه است.

پمپ تزریق نمی تواند هر دو باتری را به طور همزمان شارژ کند.

-پمپ ها و باتری های انسولین گران هستند و هر 3 روز یکبار باید تعویض شوند.

- باتری نادرست می تواند باعث تاخیر در تحویل دارو شود.

-وقتی باتری خالی می شود، پمپ انفوزیون خاموش می شود و نمی تواند انسولین را تحویل دهد. این بدان معناست که حتی اگر شارژ شود، کار نخواهد کرد.

نتیجه:

اگرچه [باتری پمپ تزریق] چندین مزایا و معایب دارد، واضح است که بیماران باید مزایا و خطرات آن را بسنجید. قبل از شروع درمان با پمپ انفوزیون انسولین همیشه باید با پزشک مشورت کرد.